Уншаад, гараһан һууритай үйлэ үгыень илгагты.
Эсэһэн хүбүүд нэгэ хэдэн минутын забһарлал хэжэ, дутуу дундаяа зүбшэн хэлсэхэеэ һуубад.
– Нүхэд, мүрысөөндэ һайнаар бэлдэе. Булта оролдогты, – гэбэ Дугар.
– Манай класс заатагүй илаха ёһотойбди, – гэнэ Сандан.
– Булад, ши хаалгаяа һайнаар хамгаалжа һура.
– Һайнаар хамгаалхаяа шамһаа һурахагүйб, харин Сэдэб бүмбэгэ намнан гүйхэдөө залхуурна. Иимэ ядуугаар гүйгөө һаань, бидэ нэгэшье команда шүүхэгүйбди, – гэжэ Булад хэлэбэ.
– Харыт энээниие! Ворота руугаа хэдэн бүмбэгэ алдажархиһан аад, намда бү заабарила, – гэжэ Сэдэб сухалдашаба.
– Зай, хүбүүд, бү хэрэлдэе. Илалтын түлөө бүгэдэ нэгэн һаналтайгаар оролдоё. Сандан, өөрынгөө газарта бэшэ, харин Сэдэбэйхи руу ябашанаш. Иишэ тиишээ гүйхэдөө, түргэн эсэнэш, – гэбэ Дугар.
Сандан Сэдэб хоёр хамгаалжашье һураба. Бэшэншье һайнаар наадаба. Наранай ороод, бүрэнхы боложо байхада, наадаяа дүүргэбэ.