ХҮНҮҮДЭЙ ХООРОНДЫН ХАРИЛСААНАЙ СЭЭР

— Ямаршье хүнтэй ярилдахадаа, зэргэсэн түрүүн һуухые, ташаагаа тулахые, бодомжогүй үгэ хэлэхые сээрлэхэ шухала. Хахир шангаар дуугархые “муу хүнэй дуун ехэ, мохоо хутагын мүр ехэ” гэдэг ушар бии.

— Айлда ороһон хүн мүрэй эхиндэ, аха ехын дээдэ тээ гаража һуухые сээрлэдэг. Мүнөөнэй зарим залуушуулай хойморто гараад, шэрээ голлоод һуудаг ушарнууд олон. Тиимэ хүниие сээр сэбэрээ алдаһан, һургаалгүй хүн гэдэг.

— Ямаршье хүнүүдэй хоорондоо ярилдажа байхада, дундуурнь орожо, үгэеэ хабшуулан, яряаень таһалхые сээрлэ, хүлеэхые хэшээ.

— Ном уншажа, ном бэшэжэ байһан хүнэй бэшэгыень хаража, шагаахые сээрлэхэ шухала.

“Хэжэнгэ” һонинһоо