Аба эжы хоёр гээшэ эгээл хүндэтэй зон гээшэ. Эдэ хоёрнай хододоо бидэниие хайрлажа, ойлгожо ябадаг бшуу. Муу юумэн болоо һаа, хододоо захадаш байха, туһалха, ойлгохо, һайн юумэн болоо һаа, хододоо баясажа, үндэжэ ябаха. Үри хүүгэд гээшэ жаахан байхадаа, энээниие ойлгожо шададаггүй. Аба эжы хоёршни ямаршье байг: архида дуратайшье байг лэ, ходо хараажа, уурлажа байдаг байг лэ, – тиимэшье хадань эжы аба хоёрһоо һайн хүн үгы бшуу. Дэлхэй дээрэ эдэ хоёрһоомнай халуунаар, ехээр шамда дуратай хүн байхагүй.
Би аба эжыдээ ехэ дуратайб. Минии аба ажалша, хододоо намдаа туһалжа ябадаг. Эжымни номгон, даруу зантай, сэбэр һайхан шарайтай, бэрхэ, шударгы. Эдэл хоёрни минии эгээл һайн нүхэд болоно. Бидэ бэе бэеэ ходо ойлголсожо ябадагбди. Гэртэхинэйнгээ гэнтэ намдаа уурлаа һаань, би мэдэхэб, үнэн зүрхэндөө эдэ зон хэнһээшье дулаанаар намдаал дуратай юм. Аба эжы хоёрни намда ходо иигэжэ хэлэдэг: «Муу юумэ хэжэ болохогүй, ходо һайн һанаатай, урагшаа һанаатай ябаарай. Үнэн зүрхэндөө ходо һайниие һанажа ябаарай, эжы аба хоёршни шамдаа ехэ халуунаар дуратайбди!».
Минии һанамжаар, аба эжы хоёр муу юумэндэ үхибүүдээ һургахагүй, хододоо һайн юумэндэ һургаха гэжэ оролдодог. Тиимэһээ аба эжы хоёртоо уурлажа болохогүй, тэдээндээ хододоол туһалжа, тэдэнэйнгээ сэдьхэл ойлгожо ябаха хэрэгтэй гэжэ би бодоноб.
Аба эжы хоёроо мартажа, хаяжа, муу юумэ тэдээндээ хэлэжэ огто болохогүй. Хүндэтэ уншагшад! Эжы абынгаа нэрыень дээшэнь үргэжэл ябаял даа!
гаршаг