Үни сагһаа буряад арадта нангин заншал бии: гэр бүлын одхон хүбүүн аба эжы хоёроо хаража, ашыень харюулжа байха ёһотой юм. Харин тиигэбэшье мүнөө сагта аба эжыгээ мартаһан, тэдээндээ анхаралаа хандуулдаггүй үри хүүгэд олошороо. Энэнь тэдэнэй зэмэ болоно ха юм. Үшөө гэхэдэ, минии һанамжаар, зарим гэртэхин үхибүүдтээ ба өөрынгөө аба эжыдээ баһа ехэ анхаралаа хандуулдаггүй байһанһаань болоно. Үгышье һаа зарим гэртэхин үхибүүдэйнгээ үгэ дуулангүй, хүдөө ошоод өөһэдөөрөө байхаяа һанадаг. Эндэ үхибүүдэйнь гэм үгы. Тиигээд ганса эдэл шалтагаанууд бэшэ ха юм даа…
Минии һанамжаар, зарим залуушуулнай эсэгэ эхэдээ туһалха гэжэ бодоногүй. Харин энэнь гансал «туһалха» бэшэ ха юм даа, хүгшэн хүндэ ехэ юумэн хэрэггүй, гансал зохидоор хөөрэлдэжэ, аяга сай хэжэ үгөөл һаа, һанаа бодолынь, зүрхэниинь уярха ха юм. Энээниие зарим үри хүүгэдынь ойлгоногүй, энэнь ехэ муу байна.
Манай гэр бүлэ ехэ юм. Хүгшэн аба эжымнай зургаан үхибүүдтэй, жара гаран ашанартай, далаад гушанартай, хоёр дүшэтэй юм. Тиигээд булта нэгэ нютагта ажаһуудаггүйбди. Заримамнай Улаан–Үдэдэ, Москвада, Санкт–Петербургдэ г. м. Росси гүрэнэй ехэ хотонуудаар ажаһуудаг. Нэгэ басаганиинь Хитад орондо оршуулагшаар хүдэлдэг юм. Түрэл нютагһаа хэды холо байгаашье һаа, аба эжынэрээ мартадаггүй, ходол һанажа, хонходожо байдаг.
Аба эжыгээ хүндэлжэ, зунай үедэ нэгэ доро булта суглардагбди.
Гэр бүлэ хадаа хүнэй эгээл үнэтэй, сэнтэй юумэн гээшэ. Тиигээд би залуушуулда хандажа хэлэнэб: «Аба эжыгээ, гэр бүлэеэ ходо һанажа, тэдээндээ анхаралаа хандуулхыетнай уряалнаб!».
гаршаг