Лопсон Тапхаев /Түнхэн, Хэрэн/
(1940-200)

“Фермын үхибүүд” – шүлэг

Энэ шүлэг 9 бадагһаа бүридэнэ. Бадаг бүхэниинь 4 мүртэй. Бадаг бүхэнэй хойно “фермын үхибүүд” гэһэн дабталгатай.
1- дэхи бадаг соо фермын үхибүүд табсан шэнги сонхоор шантайлдажа шагаана.
2. Тэдэ үхибүүд шабар шалбааг соогуур хүл нюсэгөөр гүйлдэнэ.
3. Тэдэнэр халуудаад, шанага шанагаар хүрэнгэ ууна. Талын дунда үбгэд шэнги табхайлдажа һуунад.
4. Үхибүүд мойһо, зэдэгэнэ эдинэд, зуһаландаа зөөхэдөө баярланад.
5. Фермын үхибүүд тугал малаа танихадаа бэрхэнүүд. Эжынэртээ туһалһаар, ажалда бэрхэнүүд болоно.
6. Тэдэнэр шэбхэ, силосой үнэрөөр анхилна, тонтогоолоор шэдэлсэнэ.
7. Тэдэ наадандашье, наншалдаандашье хамта хабаадана.
8. Эдэ үхибүүд сагаан эдеэ эдижэ, хүсэтэй, шамбай, сэбэрхэн шарайтайнууд. Тэдэ саашаа ошожо һурахадаа, тон эбтэйхэнүүд.
9. Фермын үхибүүд эхэ нютагаа бусажа, угайнгаа ёһо заншал сахина.

Энэ шүлэгэй темэ: хүдөө нютагай үхибүүдэй ажабайдал.
Тус шүлэгэй идей-зорилго: үхибүүдые ажалда дуратай, бэрхэ болгохо.