5.3. ХАШАЛГАН АБЯАНУУДАЙ ҮГҮҮЛЭЛГЭ

Хашалган [б] абяае үгын эхиндэ хонгёогоор: баха (баха), бэхэ (бэхэ), боро (боро); үгын дунда забһартайгаар: хавар (хабар), гурван (гурбан), дово (добо); үгын һүүлдэ бүдэхеэр: хэп (хэб), хап (хаб), наптар (набтар) үгүүлдэг.

б) хатуу [л], [н] хашалгануудай хойно зөөлэн [г] хашалганай орондо зөөлэн [д] үгүүлхэ: маньд’ир (бэшэхэдээ – мангир), аньд’ир (бэшэхэдээ – ангир), дольд’ин (бэшэхэдээ – долгин), һоньд’ино (һонгино) г.м.

в) хатуу [л] хашалганай хойно зөөлэн [х’] хашалганай орондо зөөлэн [т’] абяа үгүүлхэ: һальт’ин (бэшэхэдээ – һалхин), тальт’и (талхи), хольт’и (холхи) г.м.